spoczywa ciało zmarłej osoby. W wielu przypadkach, rodzina i przyjaciele składają kwiaty na grobie lub palą symboliczne świece. Po zakończeniu pogrzebu, często odbywa się przyjęcie żałobne, na którym uczestnicy dzielą się wspomnieniami i podzielonymi łzami. W niektórych krajach, takich jak Meksyk, popularne są też tzw. Dni Zmarłych, czyli uroczystości, które odbywają się co roku na cmentarzach, aby uczcić pamięć zmarłych bliskich.
W niektórych kulturach, takich jak Indie, ceremonie żałobne mają bardziej rozbudowany charakter. W hinduizmie, często stosuje się kremację, a popioły zmarłego są wrzucane do rzeki Ganges. Ponadto, istotnym elementem hinduskich ceremonii żałobnych są rytuały kontynuowane przez kilka dni, podczas których bliscy składają kwiaty, ofiary, modlą się i odprawiają specjalne obrzędy religijne. Natomiast w tradycji sikhijskiej, beczki, zwane Guru Granth Sahib, są noszone wokół domu lub świątyni, a modlitwy wyśpiewywane są przez zgromadzonych. Inne kultury, takie jak Japonia, mają własne sposoby upamiętniania zmarłych, takie jak O-Bon, czyli święto przodków, podczas którego rodzina i przyjaciele odwiedzają groby, palą świece i składają ofiary.
Podsumowując, różnice w ceremoniach żałobnych w zależności od kultury są wyraźne. Bez względu na to, jakie są te różnice, wspólnym celem tych ceremonii jest uhonorowanie i upamiętnienie zmarłej osoby oraz zapewnienie wsparcia i pocieszenia rodzinie i bliskim w trudnym czasie żałoby.